De "Burcht" te Londerzeel. Bewoningsgeschiedenis van een motte en een bakstenen kasteel

Bewoningsgeschiedenis van een motte en een bakstenen kasteel
Het domein 'De Burcht' te Londerzeel
Bodemsporen en gebouwresten
Huisraad en bouwelementen
Dierlijke resten
Bewoningsgeschiedenis : een synthese
Geologische onderzoek
Analyse dendrochronologique d'une poutre
Notities bij de restauratie van de waltoren

Onderzoek nav. restauratie van de toren en herinrichting va het domein.
Uit de geschetste karakteristieken van de vindplaats, de opgegraven sporen en de studie van huisraad, bouwelementen en dierlijke resten kan een beeld worden verkregen van d ebewoning en menselijke activiteiten op het 'Burcht'-terrein, doorheen de tijd. Een confrontatie met historische bronnen laat toe een en ander in een ruimer kader te situeren. De reconstructiemogelijkheden blijken echter sterk verschillend voor de diverse occupatiefazen.

Samenvattend kan gesteld worden dat de motte van Londerzeel in het begin van de 12 de eeuw door de Berthouts werd opgeworpen. De schaarse 12-de eeuwse overblijfselen lijken daarbij niet te suggereren dat het opperhof van de versterking een intense bewoning kende. Minstens vanaf 12B lag het site er verlaten bij en pas rond 1300 hernam de bewoning. Na het aftoppen en uitbredien van de motte werd een weermuur opgetrokken, waartegen aan de noordzijde een gebouw aanleunde. Na de afbraak hiervan werd een volledig nieuw, polygonaal kasteel gebouwd, waarbij door de Viandens voor een duidelijk militair karakter werd geopteerd. De bewoning lijkt zeer intens tot rond 1375, waarna een periode van leegstand volgde. Na een hernieuwde, kortere bewoning in de periode 15B tot het begin van de 16de eeuw werd het kasteel volledig opgegeven, waarna het als een ruïne achterbleef.
Waarschijnlijk in de eerste helft van de 17de eeuw kende de plek opnieuw bewoning , wanneer een nieuw huis in de flank van de motte werd opgetrokken. Deze woning werd op het eind van de 17de eeuw hersteld en geleidelijk tot het bastaande herenhuis omgebouwd. Van het laat-middeleeuwse kasteel bleef bovengronds enkel een waltoren bewaard, al onderging ook die heel wat aanpassingen.