Archeologische opgraving Ingelmunster Nijverheidstraat (prov. West-Vlaanderen). Basisrapport.

Naar aanleiding van de geplande aanleg van een verkaveling ter hoogte van enkele percelen aan de Nijverheidstraat te Ingelmunster (provincie West-Vlaanderen) voerde een team van Monument Vandekerckhove nv van 7 oktober tot 20 november 2013 een archeologische opgraving uit op het terrein. Eerder vonden op het terrein reeds enkele archeologische vooronderzoeken plaats. Daaruit bleek dat binnen of direct rondom het plangebied één of meerdere steentijdvindplaatsen aanwezig waren, weliswaar met een lage densiteit en/of een kleine omvang, en met een beperkte gaafheid. Ook werden directe aanwijzingen gevonden voor de aanwezigheid van archeologische vindplaatsen uit de late ijzertijd/vroeg-Romeinse periode, de middeleeuwen en recentere periodes. Op basis van de resultaten werd een archeologische opgraving van het noordelijke deel van het terrein noodzakelijk geacht. In totaal werd ongeveer 0,5ha vlakdekkend onderzocht.
Het onderzoek leverde heel wat archeologische sporen en vondsten op. De oudste vondsten zijn vuurstenen artefacten en scherfjes aardewerk die dateren uit de steentijd. Daar waar, alvast een deel, van de silexen lijkt te dateren uit het mesolithicum, kan het aardewerk verbonden worden met de zogenaamde Klokbekercultuur uit het laat-neolithicum. Alle steentijdvondsten werden gerecupereerd uit secundaire contexten. Deze vondsten bevestigen aldus de aanwezigheid van steentijdvindplaatsen binnen het plangebied, alsook de lage densiteit en de beperkte gaafheid van deze vindplaatsen. De meeste sporen die werden aangetroffen dateren uit de late ijzertijd/vroeg-Romeinse periode. Het betreft nederzettingssporen in de vorm van paalsporen en kuilen. Er konden verschillende gebouwstructuren herkend worden, waaronder verschillende vier- tot zespalige spiekers, maar ook twee grotere gebouwen die opvielen door hun ongebruikelijke plattegrond. Eén ervan was een circulaire structuur tussen een reeks windvallen. Deze inplanting lijkt te wijzen op een landelijk heiligdom, waarbij duidelijke gelijkenissen op te merken zijn met gekende heiligdommen in N-Frankrijk. Een andere opmerkelijke vondst is een laatmiddeleeuwse “landweer”. Deze verdedigingsstructuur uit de 14de-15de eeuw was deels opgebouwd uit een centrale wal, geflankeerd door droge grachten, en deels uit een droge gracht met palissade ervoor. Dergelijke structuren zijn in ons land amper gekend, maar in Nederland en Duitsland zijn veel parallellen te vinden. Een aantal schuttersputten en andere kuilen kunnen dan weer gekoppeld worden aan de beginfase van de Tweede Wereldoorlog, meer bepaald aan de zogenaamde 18-daagse veldtocht in mei 1940. Historische bronnen lijken dit te bevestigen.